Παρασκευή, Ιουνίου 04, 2010

Τετάρτη, Μαΐου 26, 2010

"Περιστεριώτες" υπάρχουν παντού!!

Δεν έχω τίποτα με τους Περιστεριώτες, αφού είμαι ένας από αυτούς.

Προφανώς μιλάω για αυτούς που κυκλοφορούν στο Μπουρνάζι με το κωλοφτιαγμένο ΦΙΑΤ Πούντο, με τα ηχεία στην τσίτα και το γούφερ στο πορτμπαγκάζ να βαράει σαν βαριοπούλα ή που φοράνε το παντελόνι με το εσώρουχο ΖΗΡΟΣ να φαίνεται και το φανελάκι το αμάνικο, γέρνοντας ελαφρώς μπροστά λες και έχουν σφίξιμο στους κοιλιακούς γιατί έχουν πιαστεί...

Τους πρώτους τους συνάντησα και εδώ στη Λωζάνη. Στη Λυών και στο Ανεσύ βρήκα τους δεύτερους, οι οποίοι κυκλοφορούσαν με φορητό πλέιερ να παίζει γαλλικό χιπ-χοπ. Απίστευτα πράγματα... Και θέλω να καταγγείλω (γιατί κάτι πρέπει να καταγγείλω και εγώ) τους πάσης φύσεως αντιγραφείς του παντελώς ελληνικού στυλ, προς δυσφήμηση του έθνους... "Προβοκάτσια Γρηγόρη μου.. Προβοκάτσια"

Πέμπτη, Απριλίου 22, 2010

Ρουμελιώτης όπως λέμε Ριβάλντο

Το βρίσκω τουλάχιστον θλιβερό, στο ποδόσφαιρο, κοτζαμ άντρες να πέφτουν κάτω και να παριστάνουν τους χτυπημένους, να σφαδάζουν και μετά από 1 λεπτό να σηκώνονται και να τρέχουν σαν πούστηδες... Και ακόμα πιο πολύ με τσάντισε το ότι το φαινόμενο πλέον παρατηρείται και σε άλλα αθλήματα. Για την ακρίβεια στο ελληνικό βόλευ!!

Στο βίντεο του τραυματισμού του Ρουμελιώτη από κουτάκι μπύρας εκτοξευθέν από φίλαθλο (να τον κάνει ο θεός δηλαδή) ο παίκτης καταρχήν ψάχνει να δει τι τον χτύπησε στο μπράτσο. Μόλις βλέπει ότι είναι κουτάκι από μπύρα, πέφτει κάτω σαν ηλίθιος και σφαδάζει από τον πόνο... Είναι ολοφάνερο ότι αν ήταν αναπτήρας δεν θα έκανε τον κόπο να πέσει χάμω και να παριστάνει το τραυματία... Όπως λέει και ο Πανούτσος, θυμίζει πολύ τη φάση με τον Ριβάλντο στον αγώνα με την Τουρκία. Για του λόγου το αληθές ειδού τα 2 βιντεάκια...





Τι να πω... καραγκιοζιλίκια....

Τρίτη, Μαρτίου 16, 2010

Κορνήλιος Καστοριάδης - Αφιέρωμα στην ΕΤ1

Για όσους δεν ξέρουν ποιός ήταν ο Κορνήλιος Καστοριάδης, ένα ντοκυμαντέρ - αφιέρωμα από την ΕΤ1

Κορνήλιος Καστοριάδης και Μακεδονικό (από συνέντευξη)

ΔΗΜ: Ποιά γνώμη έχετε σχηματίσει για τον τρόπο, με τον οποίο αντιμετωπίζει η ελληνική πλευρά το ... πως να το ονομάσω, το νέο μακεδονικό πρόβλημα;

Κ.Κ.: Οι Έλληνες δημαγωγοί χειρίστηκαν αυτό το θέμα με ελεεινό τρόπο, που μπορεί να έχει πολύ άσχημες επιπτώσεις στο μέλλον της χώρας.

ΔΗΜ: Δημαγωγοί;

Κ.Κ.: Ναι, αυτοί οι θεωρούμενοι ως πολιτικοί αρχηγοί, και πρώτοι-πρώτοι οι κ.κ. Παπανδρέου και Σαμαράς με τη σωβινιστική εδώ και δύο χρόνια πλειοδοσία τους, στην οποία η τότε κυβένρηση δεν τόλμησε να αντισταθεί.

Ας πάρουμε το πρόβλημα στη βάση του. Όπως ίσως ξέρετε, εγώ είμαι υπερ της κατάργησης των συνόρων και, επίσης, εχθρός κάθε εθνικισμού. Αλλά όσο υπάρχουν σύνορα, οποιαδήποτε βίαια μεταβολή αναζωπυρώνει τους εκατέρωθεν εθνικισμούς και μας πηγαίνει μερικούς αιώνες πίσω.

Όμως ποια ελληνικά σύνορα κινδυνεύουν και από ποιόν; Ασφαλώς όχι τα βόρεια και ασχαλώς όχι από την κυβέρνηση της Γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας. Επιπλέον, αυτά τα σύνορα είναι εγγυημένα από το ΝΑΤΟ.

Αντιθέτως, δεν είναι εγγυημένα από το ΝΑΤΟ τα ελληνικά σύνορα με την Τουρκία (το ΝΑΤΟ δεν καλύπτει διενέξεις μεταξύ των μελών του). Το ότι η Τουρκία έχει βλέψεις στα νησιά του Αιγαίου και στη Δυτική Θράκη είναι γνωστό. Ποιός είναι ο ενδεχόμενος κίνδυνος; Να επωφεληθεί η Τουρκία της πυρκαγιάς στα Βαλκάνια, για να βάλει χέρι στη Δυτική Θράκη και σε τρία τέσσερα νησιά του Αιγαίου.

ΔΗΜ: Ποιά πολιτική πιστεύετε ότι θα έπρεπε να ακολουθήσει η Ελλάδα έναντι της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας;

Κ.Κ.: Η ελληνική πλευρά θα έπρεπε, από την αρχή, να πει ότι θα αναγνωρίσει το νέο κράτος, εφόσον: πρώτον, προστεθεί ένας επιθετικός προσδιορισμός στο όνομά του° δεύτερον, αναγνωριστεί ρητά και με διεθνή εγγύηση το απαραβίαστο των σημερινών συνόρων° τρίτον, αφαιρεθεί το σύμβολο της Βεργίνας από τη σημαία του.

ΔΗΜ: Νομίζετε ότι αυτοί οι όροι θα γίνονταν αποδεκτοί;

Κ.Κ.: Το έλλογο αυτών των όρων, εάν οι ελληνικές κυβερνήσεις είχαν κάνει στοιχειωδώς τη δουλειά τους, δε μπορούσε παρά να έχει αναγνωριστεί και από τις χώρες του ΝΑΤΟ και από τη διεθνή κοινή γνώμη. Αντί για αυτό, τι κάνουμε; Οργανώνουμε συλλάλητήρια, στα οποία αυτοδιεγειρόμαστε. Διακηρύσσουμε την αλληλεγγύη και τη συμμαχία μας με τους εθνικοκομμουνιστές δήμιους Μιλόσεβιτς και Κάρατζιτς, τους οποίους απεχθάνεται όλη η υφήλιος. Διακόπτουμε τις συζητήσεις στη Νέα Υόρκη με τους εκπροσώπους της Γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας. Και τέλος, κηρύσσουμε εμπορικό αποκλεισμό σε μια μικρή χώρα που βρίσκεται σε απόγνωση. Η εικόμα που δίνει με αυτόν τον τρόπο σήμερα στον κόσμο η Ελλάδα είναι το λιγότερο θλιβερή.

Πέμπτη, Φεβρουαρίου 18, 2010

Δώρακι που συστήνει το Gmail για την 21η Απρίλη

Μονόφρακτο : Δωρητής Οργασμών

Στο μηχανουργείο έξω από το Σιδηρόκαστρο γινόσαντε σημεία και τέρατα. Ο μηχανουργός Στυλιανός Αποσκίτης είχε κάνει τη νύχτα μέρα με μια ιδιοκατασκευή που την τύλιξε σε εφημερίδα και κατέβηκε με τα πόδια στην Αθήνα να τη μοσχοπουλήσει.
Πήγε με τα πόδια με την ψυχή στο στόμα στο Κολωνάκι και κάθησε να ξαποστάσει στη "Λυκόβρυση". Εδώ και πολλά χρόνια η βρύση στην κεντρική πλατεία των Αθηνών είχε στοιχειώσει. Όταν γέμιζε το φεγγάρι η βρύση στη λάντζα του ομώνυμου ρεστοράν έβγαζε τρίχες και νύχια και αντί για νερό, αμόλαγε ουρλιαχτά. Το μεταφυσικό γεγονός ήτανε κοινό μυστικό σε όλο το λεκανοπέδιο και ένας συγχωριανός του σιδηρουργού που είχε το μαγαζί του στην Ερμού χαμηλά, το είχε μαρτυρήσει στο Στυλιανό από το Σιδηρόκαστρο σε μια συνδικαλιστική εκδήλωση του κλάδου. Για το φτωχό μεροκαματιάρη η πληροφορία αυτή αποτέλεσε την ευκαρία της ζωής του. Σκέφτηκε ότι η λυκόβρυση όπως και ο λυκάνθρωπος για να μεταμορφωθεί και να λειτουργήσει θα πρέπει να είναι νύχτα. Έχοντας λοιπόν τη συσκευή του, περίμενε την επέλαση της νυχτός, τσάκωσε το βρυσόλυκο και τον πούλησε στους ιδιοκτήτες του καταστήματος που δούλευε άφοβα όλη μέρα και έκανε χρυσές δουλειές.
Ο σιδηρουργός από το Σιδηρόκαστρο, τα κονόμησε χοντρά, άραξε στην πλατεία και έγινε τετράπαχος σε ένα μήνα, από την ακινησία, τους μουσακάδες που χλαπάκιαζε και τις τεράστιες ποσότητες φραπόγαλου. Μέσα σε λίγες μέρες είχε γίνει ο ήρωας του Κολωνακίου. Και όλες οι γκόμενες, από βιζιτούδες μέχρι πωλήτριες παπουτσιών, του προσφέρανε με απέραντο θαυμασμό και αυταπάρνηση τα ερωτικά τους θέλγητρα. Ούτε το δαχτυλάκι του δε χρειαζότανε να κουνήσει ο Στυλιανός. Είχε φροντίσει η διεύθυνση του καταστήματος και είχε τοποθετήσει ροδάκια στην πολυθρόνα και με ένα συρματόσκοινο, μόλις καβάλαγε η κάθε γκόμενα στην αγκαλιά του, τον τραβούσανε μέσα σε ειδικό χώρο στην κουζίνα και σε λίγο ακουγόσαντε από τα μεγάφωνα του μαγαζιού τα βογκητά της ηδονής και οι κραυγές οργασμού της λεγάμενης που κουτούπωνε ο Στυλιανός Αποσκίτης. Δεν κατάντησε ένεκα της κονόμας ένα ανεπάγγελτο, τεμπελικο ρεμάλι. Σε όσους τον ρωτάγανε τι δουλειά κάνεις, απαντούσε με υπερηφάνεια: Είμαι δωρητής οργασμών!

Δευτέρα, Νοεμβρίου 30, 2009

Δευτέρα, Ιουνίου 08, 2009

Προτάσεις του Δούρειου Ήχου για τις εκλογές

Πρώτον : Πάμε για μπάνιο στα νησιά Φίτζι, ει δυνατόν. Ζητάμε από τον Γκαραβέλα να μας ψωνίσει μια βίλα και μένουμε για πάντα εκεί
Δεύτερο (.. όχι δεύτερον.. δεύτερο) : Μουτζουρώνουμε το ψηφοδέλτιο, τυλίγουμε ένα παριζάκι και ακυρώνουμε τους τηλεπωλητές.
Τρίτο : Κάνουμε νόμιμη κατάληψη στο εκλογικό παραβάν και καθόμαστε με το πτυσσόμενο καρεκλάκι μας, το ταπεράκι μας με τα κεφτεδάκια κλπ μέχρι να δύσει ο ήλιος, υπομονετικά, για να μεταφερθεί το εκλογικό μας τμήμα και να πάει κάπου αλλού
Τέταρτο : Συμπληρώνουμε μια δήλωση του Ν.105 όπου παραδεχόμαστε μαζοχιστικά τη μαλακία μας και δηλώνουμε ότι θα συνεχίσουμε να παίζουμε το ρόλο του κακοπληρωμένου κομπάρσου μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία, και
Πέμπτο : Αν δε συμφωνείς με όλα τα παραπάνω ψήφισε ΚΚΕ για λόγους εικαστικούς αφού τοιούτο σουρεαλιστικό κόμμα δε θα ματαδεί η ανθρωπότητα στον αιώνα τον άπαντα...