Γκάνα ζούμε .. Βραζιλία να σε δούμε

Αρχίζει να καταντά εκνευριστική η όλη υπόθεση με τις «μεγάλες» ομάδες του Μουντιάλ φέτος. Γιατί ειλικρινά νομίζω ότι ως τώρα μόνο μεγάλες ομάδες δεν είδαμε. Μα δεν είναι λίγο ντροπή ολόκληρη Ισπανία, μετά το 2-1 επί της Τυνησίας, να γυρίζει πίσω τη μπάλα και να κάνει καθυστέρηση; Είναι από την άλλη και οι φοβεροί και τρομεροί διαιτητές που αφενός σφυράνε με το παραμικρό και αφετέρου προστατεύουν τις μεγάλες ομάδες. Οι μεγάλοι ποδοσφαιριστές έχουν καταντήσει πριμαντόνες.. Δεν τολμά κανείς να τους ακουμπήσει και αμέσως ακούγεται η σφυρίχτρα. Πλέον το σκορ μπορούμε να το μετράμε σε κίτρινες π.χ. Ισπανία – Τυνησία 0-5.

Μπορώ πλέον με ασφάλεια να αναθεωρήσω το Viva Espana και να το κάνω Viva Arapicana. Και δεν το λέω με κανένα ίχνος ρατσισμού μια και οι αφρικανικές ομάδες ήταν οι πλέον φιλότιμες ως σήμερα. Λίγη πείρα να είχαν και δυνάμεις όπως Ισπανία και Ιταλία θα έκλαιγαν με μαύρο δάκρυ. Από την άλλη τους Κορεατοϊάπωνες δεν τους μπορώ. Το γήπεδο φαντάζει πολύ μεγάλο για τα ποδαράκια τους. Άσε που στο προηγούμενο Μουντιάλ είχαν συμβεί σημεία και τέρατα προκειμένου να προκριθούν στον επόμενο γύρο. Μπράβο λοιπόν στη Γκάνα που πέταξε 2 στη Τσεχία, στην Ακτή Ελεφαντοστού που ήταν η πιο άτυχη ομάδα στη φετινή διοργάνωση, στην Αγκόλα που το πάλεψε και στο Τρινιντάντ – Τομπάγκο μόνο και μόνο για την ισοπαλία με τη Σουηδία.

Γκάνα ζούμε…

Βραζιλία να σε δούμε… (και ας μας στείλεις στο κουβά)